Trouw
16 juni 2010
Hans Masselink
Den Haag - jaarlijks sieren beeldbouwwerken het statige Lange en Korte Voorhout. Den Haag raakt er langzamerhand aan gewend. Ook dit jaar is het weer raak: voor de dertiende keer Den Haag Sculptuur. Je gelooft je ogen niet". zegt een Marokkaanse man in oranje lichtgevend hesje die betrokken is bij de laatste voorbereidingen voor de beeldenroute die morgen door koningin Beatrix zal worden geopend. „Dat dit van marmer is". zegt hij wijzend op een beeld van een liggende man op een bank. Een beter compliment kan de Belgische beeldhouwer Kim De Ruysscher (1972) zich niet wensen. De marmeren en voor het Haagse buitenleven te kwetsbare sculpturen zijn op het Korte Voorhout in glazen kassen geplaatst. En dat terwijl de werken als het ware uitnodigen om aangeraakt te worden. Zijn ze wel echt van marmer wil iedereen weten.
Het contrast met de werken op het lange Voorhout van de fameuze beeldhouwer Manolo Valdés (1942) kan nauwelijks groter zijn. Robuust en sierlijk tegelijk staan zijn bronzen tussen de grote lindebomen van deze Haagse allee. Ook deze giganten nodigen uit om aangeraakt te worden. “Ze moeten ook worden aangeraakt, ze staan ervoor", zegt de beeldhouwer bij de rondleiding. Hij is zelf bijzonder in zijn nopjes met de opstelling. “Mooier kan je je het nauwelijks voorstellen dan op deze prachtige plek”. Valdés beaamt dat het Voorhout wellicht de mooiste allee is die er in Europa te vinden is.
Ooit, in de zestiende eeuw, werd het Voorhout, inclusief lindebomen, op aansporing van Karel de Vijfde ontworpen. De werken lijken geschapen voor de ruimte. Den Haag Sculptuur 2010 is van zeer hoge kwaliteit. De werken lijken geschapen voor de ruimte waar ze zijn geplaatst. De Spanjaard en de Belg werden uitgenodigd om de ruimte te vullen. Spanje en België zijn volgens de Stichting Den Haag Sculptuur gekozen omdat zij dit jaar allebei het voorzitterschap van de Europese Unie vervullen.
De Spanjaard Manolo Valdés is de bekendste van de twee. Hij woont en werkt in New' York en wordt wel gezien als een van de grootste kunstenaars van Spanje. Komend voorjaar heeft hij een grote expositie in de tuinen van Chateau Chambord in Frankrijk en in december dit jaar worden zijn aansprekende werken in New York tentoongesteld.
De in Den Haag werkende Kim De Ruysscher maakt heel ander werk: het moet als het ware achteloos in de omgeving staan, pas op het laatste moment ontdekt worden. Vijf werken staan op het Korte Voorhout. Op deze dinsdagmiddag wordt net het nonchalante onverschillige meisje op zijn sokkel in een kas neergezet. Even verder, in een andere kas, ligt een zwerver, verstopt in zijn slaapzak. Het werk is meesterlijk gemaakt. Je kan je ogen er niet van afhouden.
ln de Kloosterkerk aan het Voorhout waar kleiner werk van de Belg staat opgesteld zegt De Ruysscher dat zijn werken niet moeten opvallen. Op een tafel staan drie tassen, je bent geneigd ze zo op te pakken. Even verder ligt een stuk piepschuim, een rol afvalzakken, een rol wc-papier, een lege doos. Alsof ze er zomaar zijn neergelegd. Maar ze zijn van marmer, niet of nauwelijks van echt te onderscheiden. Een leren bal ligt er uitnodigend, om zomaar weggetrapt te worden.
Het is niemand aan te raden.