Marmeren propje, voetbal van steen
NRC Handelsblad
09 november 2010
Marmeren propje, voetbal van steen
Wat nieuw is, maakt de meeste indruk. Vandaar dat je je spullen uit je vroege jeugd vaak zo scherp voor de geest kunt halen. Een beker, een verpakking, een apparaat. En speelgoed, natuurlijk. Piepende wieltjes. Het kliksysteem van de Lego. Hoe een plastic paard aanvoelde of een versleten knuffel.Vooral de tactiele kant van de zaak is in je geheugen gegrift. Een kind bevoelt, bekijkt en beluistert alles eindeloos - omdat alles nog niet zoveel is.
Later worden spullen gewoon. je staar er niet meer zo bij stil, tenzij je ontwerper of stilleven schilder bent. Daarom is het goed dat er af en toe doodgewone voorwerpen tentoongesteld worden. En daarom zijn nostalgische tentoonstellingen over de jaren vijftig, zestig of zeventig ook zo populair.Die blikjes ken ik, denkt de bezoeker, die stonden bij ons vroeger ook op de keukentafel.
Soms wordt een alledaags voorwerp als kunst gepresenteerd. Dat gaat veel museumbezoekers te ver. Zij blijven zulke ready-mades als gewone dingen zien en missen de inbreng van de kunstenaar.
Wie dezer dagen langs Galerie Brandt in Amsterdam loopt en naar binnen kijkt, ziet een vloer vol spullen. Er liggen rollen vuilniszakken wc-papier, lekke voetballen, tassen, stukken piepschuim. De meeste passanten trekken hun wenkbrauwen op en lopen verder. Zij hebben niet gezien watje pas ziet als je langer naar die objecten kijkt: dat ze, hoe zacht en flexibel ze ook lijken, allemaal uit steen gehakt zijn.
De maker van deze bedrieglijk echte stenen stillevens is Kim De Ruysscher ( 1973). Hij beitelt en polijst de uiteenlopendste stoffen en texturen tevoorschijn. In een vitrine liggen zelfs gegolfde en verfrommelde vellen papier van marmer. Grappig is ook dat de beeldhouwer schilderijen heeft gemaakt waarin stenen doek met stenen nietjes op een stenen spieraam is gespannen. In een geval drukt dat spieraam zachtjes van achteren door het doek heen.
Het zijn opwekkend mooie beelden om te zien, maar het moet helemaal geweldig zijn om ze als kunstenaar te maken. Om voorwerpen zo natuurgetrouw te kunnen nabeitelen moet je ze scherp en langdurig van alle kanten bekijken. Kim De Ruysscher is waarschijnlijk weken, maanden bezig met een groententas, een brok piepschuim of een lekke bal – met voorwerpen die iedereen goed denkt te kennen, maar die niemand ooit zo intens bestudeert.
Hij kijkt ernaar als een kind.
GIJSBERT VAN DER WAL
Kim De Ruysscher. T/m 31 okt. Bij Galerie Brandt. Prinsengracht 799. www.galeriebrandt.nl